Dag lieve Roos

Lieve Roos
Coen, Rachel, John, Coen, Ilona, Nina, Zoë en Coen jr. familie en vrienden

Woensdagochtend 8 juli stond de wereld even stil. Het berichtje van Rachel dat jij in het bijzijn van jouw dierbaren rustig was ingeslapen. We waren en zijn nog steeds diep geraakt, ontdaan en vol ongeloof. Wat een verdrietig bericht. Onze first lady is niet meer.

Roos, al die keren dat wij hier samen met de ladies in Amphion zijn geweest, was dat om feest te vieren. Het gala van de Umdreayers. Daar waar jij actief mee hielp met de voorbereidingen, zodat er een geweldige avond kon worden gerealiseerd. Maar nu lieve Roos zijn we hier met een hele andere reden. We moeten afscheid nemen van jou. Wie had dat gedacht.

Lady van het eerste uur, echtgenote van grootvorst Coen, beide verenigingsmensen en beide zeer waardevol voor carnavalsvereniging de Umdraeyers. Jij Roos nooit in de schijnwerpers, de stille kracht achter veel mensen, ideeen en creativiteit. Nooit op de voorgrond, maar wat zullen we je persoonlijkheid en inzet missen. Jij zorgde ervoor dat de kleding van de ladies tot in de puntjes ver- zorgd was, inclusief troepzak. En dit jaar kwam jouw idee tot bloei, het thema werd sjansmarietjes. De wildste plannen kwamen op tafel en als het te gortig werd greep jij in met een lach. Wat mooi dat we jouw idee tot uitvoer hebben kunnen brengen, niet wetende dat het onze laatste optocht samen was.

Een keer per jaar samen naar Hoofs in Den Bosch. Je ging met de ladies, ideeen opdoen, stoffen kijken, bontjes zoeken, bijpassende knopen , helemaal los. En je ging ook nog met Coen en nog een keer met Rachel, bestellingen ophalen, carnaval opsnuiven. En je had natuurlijk je mannetje op de markt. Alleen op pad of samen met Jeannette stofjes scoren, afdingen, kantjes en nog meer bontjes. Alles voor een perfecte outfit voor de leutekum ladies.

Je was er altijd Roos. Door weer en wind kwam je op de fiets naar de Reinhal.
Memorabele, soms spectaculaire en onvergetelijke avonden. Met heel veel lach en soms ook een traan. Verhalen en anecdotes van de tijd in Wildenbeest en de Ketz, waar wij rode oortjes van kregen. Je ging zonder moeite mee in de nieuwe opzet, van pronkzitting naar gala, van dames naar de Leutekum Ladies. Genietend van de leut en de jagermeister en af en toe een rood wijntje.

Stijlvol en elegant zijn woorden die bij jou passen Roos. Voor jezelf in het dagelijks leven, maar ook tijdens de carnaval. Je zei letterlijk: ladies, zorg ervoor dat je er mooi uitziet en je je zelf niet lelijk maakt. Lady-like de carnaval in.

Nooit een onvertogen woord of een oordeel over iemand. Een mooi en integer mens. De rots in de branding. Vandaag nemen we afscheid van jou. Maar weet dat je met ons meegaat, symbolisch met deze rozenspeld op onze rever. Wat je in je hart bewaart raak je nooit meer kwijt.

Dag lieve Roos